سلوك و عبادت از دیدگاه نهج البلاغه
عبادت در اسلام
عبادت و پرستش خداوند يكتا و ترك پرستش هر موجود ديگر ، يكی از اصول تعليمات پيامبران الهی است ، تعليمات هيچ پيامبری از عبادت خالی نبوده است .
چنانكه میدانيم در ديانت مقدسه اسلام نيز عبادت سر لوحه همه تعليمات است ، چيزی كه هست در اسلام عبادت به صورت يك سلسله تعليمات جدا از زندگی كه صرفا به دنيای ديگر تعلق داشته باشد وجود ندارد ، عبادات اسلامی با فلسفههای زندگی توام است و در متن زندگی واقع است .
گذشته از اينكه برخی عبادات اسلامی به صورت مشترك و همكاری دسته جمعی صورت میگيرد ، اسلام به عبادتهای فردی نيز آنچنان شكل داده است كه متضمنانجام پارهای از وظايف زندگی است ، مثلا نماز كه مظهر كامل اظهار عبوديت است چنان در اسلام شكل خاص يافته است كه حتی فردی كه میخواهد در گوشه خلوت به تنهائی نماز بخواند خود به خود به انجام پارهای از وظائف اخلاقی و اجتماعی از قبيل نظافت ، احترام به حقوق ديگران ، وقت شناسی ، جهت
شناسی ، ضبط احساسات ، اعلام صلح و سلم با بندگان شايسته خدا و غيره مقيد میگردد .
از نظر اسلام هر كار خير و مفيدی اگر با انگيزه پاك خدائی توام باشد عبادت است ، لهذا درس خواندن ، كار و كسب كردن ، فعاليت اجتماعی كردن اگر لله و فی اللهباشد عبادت است .
در عين حال ، اسلام نيز پاره ای تعليمات دارد كه فقط برای انجام مراسم عبادت وضع شده است از قبيل نماز و روزه و اين خود فلسفهای خاص دارد .
برچسب‌ها: سیری در نهج البلاغه, سلوك و عبادت, از دیدگاه نهج البلاغه,
.gif)
خبرنامه وب سایت:
آمار
وبلاگ:
